Κάποιοι είναι πολύ άδικοι. Δίνω μάχη αυτές τις μέρες με τον εαυτό μου. Κι όμως, κάποιοι απαιτούν πράγματα. Απαιτούν να μενω ίδια, απαιτούν να αντέχω, απαιτούν να μιλάω, απαιτούν και απαιτούν. Οκ, άνθρωπος είμαι γαμώτο! Δεν είμαι πηγή θετικής ενέργειας.
Ήμουν κάποτε και προσπαθώ να ξαναγίνω, αλλά αφήστε με να προσπαθήσω! Αφήστε με να βρω τον ρυθμό μου. Δεν μπορώ να χορεύω σε μουσική που δεν αντέχω. Δεν μπορώ να ακολουθήσω βήματα που με κάνουν να παραπατάω. Δεν μπορώ να αναπνεύσω αν δεν υπάρχει οξυγόνο.
Ίσως κάποιοι μπορούν, εγώ δεν μπορώ.
Λυπάμαι :|
Τρίτη 6 Ιουλίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ηρω μου εσυ εισαι δυνατη,
ΑπάντησηΔιαγραφήμπορεις.
κανεις νεα αρχη σε λιγο ουτος η αλλως.
ολα θα περασουν ειμαι σιγουρη:)
υπομονη απλα:)
http://ligo-oneiro-akomi.blogspot.com/
Δεν μπορώ να ακολουθήσω βήματα που με κάνουν να παραπατάω.
ΑπάντησηΔιαγραφή^ γραφεις τοσο ωραια=)
προσπαθησε και οσο χρονο σου παρει.δεν θα ζεις μια ζωη για τους αλλους. κανε και κατι για εσενα.