Βράδια από βρώμικο σανίδι και φωνές
με τύλιξε άρωμα από οινόπνευμα
Συνηθισμένοι και από άποψη εραστές
όλα τα αλλάζουμε απότομα
Κάνει μια ζέστη που μου καίει το μυαλό
βλέπω τα όνειρα ντυμένα από εφιάλτες
Παραδομένη φαίνεσαι όπως κι εγώ
Στο καλοκαίρι,στην αλήθεια λιποτάκτες...

Τρίτη 6 Ιουλίου 2010

:/

Κάποιοι είναι πολύ άδικοι. Δίνω μάχη αυτές τις μέρες με τον εαυτό μου. Κι όμως, κάποιοι απαιτούν πράγματα. Απαιτούν να μενω ίδια, απαιτούν να αντέχω, απαιτούν να μιλάω, απαιτούν και απαιτούν. Οκ, άνθρωπος είμαι γαμώτο! Δεν είμαι πηγή θετικής ενέργειας.
Ήμουν κάποτε και προσπαθώ να ξαναγίνω, αλλά αφήστε με να προσπαθήσω! Αφήστε με να βρω τον ρυθμό μου. Δεν μπορώ να χορεύω σε μουσική που δεν αντέχω. Δεν μπορώ να ακολουθήσω βήματα που με κάνουν να παραπατάω. Δεν μπορώ να αναπνεύσω αν δεν υπάρχει οξυγόνο.
Ίσως κάποιοι μπορούν, εγώ δεν μπορώ.
Λυπάμαι :|

2 σχόλια:

  1. Ηρω μου εσυ εισαι δυνατη,
    μπορεις.
    κανεις νεα αρχη σε λιγο ουτος η αλλως.
    ολα θα περασουν ειμαι σιγουρη:)
    υπομονη απλα:)


    http://ligo-oneiro-akomi.blogspot.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν μπορώ να ακολουθήσω βήματα που με κάνουν να παραπατάω.
    ^ γραφεις τοσο ωραια=)
    προσπαθησε και οσο χρονο σου παρει.δεν θα ζεις μια ζωη για τους αλλους. κανε και κατι για εσενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή