Γέλια, χαρές, συγκινήσεις, εξομολογήσεις. Ειδικά τα δύο τελευταία δεν περίμενα ποτέ ότι θα τα ζούσα με άτομα που ξέρω λιγότερο από έναν μήνα.
Κι όμως...
Και με έκαναν να αισθανθώ άνετα και με συγκίνησαν.
Θα κρατήσω μόνο μια φράση τους:
"Όποιος δεν σε ξέρει δεν ξέρει τι χάνει".
Ευχαριστώ πολύ ρε ρεμάλια (:
Τους ξέρω μόνο έναν μήνα και είναι σαν να τους ξέρω χρόνια.
Αυτή είναι μια μικρή ανάρτηση για την νέα μου ζωή που ήδη έχει ξεκινήσει με τις καλύτερες προοπτικές. Δεν θέλω να μακρηγορήσω.
Ευχαριστώ πολύ. Δεν έχω να πω κάτι παραπάνω (:
Καλή σας μέρα αναγνώστες (:
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
καλησπέρα θα πω. :Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήόταν φεύγεις φοιτητής ούτε που καταλαβαίνεις πόσο γρήγορα δένεσαι με κάποια άτομα. όσο και αν λες στον εαυτό σου ότι οι παλιοί άξιζαν πολλά, αρχίζεις και καταλαβαίνεις γιατί όλοι έχουν κρατήσει επαφή με τους φίλους που έκαναν στο πανεπιστήμιο: επειδή είναι αληθινοί, χαλαροί, χύμα και στα λένε όλα στα ίσα-όπως πρέπει.
καλά να περνάς! :)