...Όταν ξυπνήσαμε την άλλη μέρα το πρωί,είδαμε ένα μεγάλο σύννεφο να σεριανάει στον καταγάλανο ουρανό μας.Το μεσημέρι ήρθε και στάθηκε πάνω μας κι έριξε την βροχή του.Ύστερα,έφυγε ξαλαφρωμένο αφήνοντας πίσω του ξεφτίδια τις μπαμπακιένιες τούφες του,που ένας απαλός αγέρας σκόρπισε...
Αυτό το κομμάτι από ένα βιβλίο που διάβασα πρόσφατα
δεν ξέρω γιατί
αλλά με έκανε να ανατριχιάσω...
Τελικά,κάποια στιγμή τα γκρίζα φεύγουν
και αφήνουν πίσω τους καθαρό γαλάζιο;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ναι, έτσι είναι. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρκεί βέβαια να μπορούμε να δούμε αυτό το γαλάζιο.
ή μάλλον να μην το αφήσουμε να περάσει απαρατήρητο...
ΑπάντησηΔιαγραφή