Και τώρα;

Έχετε μπει ποτέ σε μια σχέση που όλα φωνάζουν ότι δεν βγάζει πουθενά; Εγώ ναι, το έκανα. Φέρθηκα τελείως παρορμητικά... Και τώρα που τα σκέφτομαι όλα πιο ήρεμα βλέπω ότι έχει αδιέξοδο. Όχι, δεν είμαι τρελά ερωτευμένη. Θα έλεγα ότι μόνο έλξη υπάρχει, έλξη που υπήρχε πάντα από την πρώτη φορά, την μέρα που γνωριστήκαμε πριν χρόνια.
Δεν ξέρω πραγματικά τι μου γίνεται, ναι εγώ το λέω αυτό. Τι περιμένω από αυτόν; Να με βοηθήσει να ξεχάσω; Να με κάνει να νιώσω καλύτερα; Δεν ξέρω, ειλικρινά.
Θα μείνει εδώ για 5 μέρες ακόμα, μετά θα φύγει και αν όλα πάνε καλά, θα τον δω τον Οκτώβρη :/ Και μετά τι; Θα είμαι πάλι πάνω από ένα τηλέφωνο; Δεν μπορώ να το περάσω αυτό. Ορκίστηκα στον εαυτό μου, του το υποσχέθηκα, ότι ήταν η τελευταία φορά. Δεν είμαι ακόμη έτοιμη να μιλάω έτσι με κάποιον άλλον στο τηλέφωνο όπως μιλούσα με τον Χάρη. Δεν μπορώ να το περάσω πάλι αυτό :/
Και τι ζητάω κι εγώ τώρα; Δεν μπορώ να ζητάω να είναι όλα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα μου, ούτε μπορώ να του απαιτήσω να κάνει περισσότερα από αυτά που μπορεί.
Σκέφτομαι να την σταματήσω αυτή τη σχέση τώρα που είναι νωρίς, τώρα που κανείς μας δεν έχει δεθεί τόσο πολύ. Γιατί αν δεθεί μαζί μου και μετά ζητήσω να μείνω μόνη, δεν θα το συγχωρήσω στον εαυτό μου.
Θα το συζητήσω μαζί του, θα του πω όσα σκέφτομαι. Θέλω να δω πώς το βλέπει, τι σκέφτεται, τι νιώθει...
Κι ελπίζω να μην πονέσει κανείς πάλι από την ίδια ιστορία. Μια ιστορία με διαφορετικούς πρωταγωνιστές και ίδια πάντα πλοκή. Ελπίζω το τέλος να μην είναι ίδιο και αυτήν τη φορά.