Παραφράζοντας τον στίχο του γνωστού τραγουδιού, βρίσκεις ακριβώς την διάθεσή μου.
Όλοι γύρω μου φωνάζουν, χαμογελάνε, χαίρονται, μου δίνουν συγχαρητήρια... Και εγώ θέλω να φωνάξω, να ουρλιάξω με όλη την δύναμη της φωνής μου και να τους πω να με αφήσουν ήσυχη. Μέσα μου καταρρέω και όσο περνάει ο καιρός αντί να καλυτερεύω, γίνομαι χειρότερα.
Θέλω να φύγω. Να φύγω τόσο μακριά που να μην με φτάνει τίποτα και κανείς. Τίποτα άλλο δεν θέλω.
Δεν ξέρω για πόσο θα αντέχω να χαμογελάω και να δείχνω καλά. Ήδη τα νεύρα μου έχουν αρχίσει να εξασθενούν, περνούν μεγάλη κρίση. Νευριάζω με το παραμικρό και "πέφτω" ακόμη πιο γρήγορα.
Δεν γίνεται και τίποτα καλό... Όλοι όσοι χρειάζομαι φεύγουν και εγώ έχω μείνει εδώ πίσω να αναρωτιέμαι αν τελικά εγώ τους διώχνω με την συμπεριφορά και τον χαρακτήρα μου.
Δεν ξέρω.
Έχω κουραστεί να ψάχνω λόγους και αιτίες.
Θέλω να φύγω... Να κοιτάξω την ζωή μου, να παλέψω γι' αυτήν και όχι για την ζωή των υπόλοιπων.
Κουράστηκα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου