<<Ο Οδυσσέας 20 χρόνια μόνο την επιστροφή του σκεφτόταν.
Αλλά μόλις γύρισε,κατάλαβε κατάπληκτος πως η ζωή του,
όλη η ουσία της ζωής του,
το κέντρο της,ο θυσαυρός της,βρισκόταν εκτός Ιθάκης
στα 20 χρόνια της περιπλάνησής του.
Και τον θυσαυρό αυτόν τον είχε χάσει
και μόνο ιστορώντας θα μπορούσε να τον ξαναβρεί.
Κανείς όμως δεν ενδιαφέρεται να ακούσει...

Ο εκπατρισμένος που επιστρέφει και περιμένει να τον ρωτήσουν
να του πουν "λέγε",
για να ιστορίσει τη ζωή του στα χρόνια τηςαπουσίας του
και να ξανασυνδέσει έτσι το κομμένο νήμα με το παρελθόν.
Αλλά αυτό το "λέγε" δεν το ακούει από κανέναν.

Το νήμα θα μείνει κομμένο>>


Το απόσπασμα αυτό από την "Άγνοια",ένα συγκινητικό μυθιστόρημα
του Μιλάν Κούντερα με άγγιξε πάρα πολύ.
Όχι τόσο κυριολεκτικά
όσο μεταφορικά...