Θα σε θυμόμαστε πάντα...
Τα γέλια που κάναμε στο χωριό όταν μαζευόμασταν,τα πειράγματα,όλα...
Όλα αυτά θα μου λείψουν.
Δεν ξέρω γιατί η οικογένειά μας τώρα τελευταία μετράει τόσες απώλειες,όμως εσύ θα τους ξαναβρείς όλους,θα τους ξαναγκαλιάσεις...
Μόνο που θέλω να σου ζητήσω μια χάρη...Όταν βρεις τον παππού μου να του πεις ότι μου λείπει,να του πεις να με θυμάται που και που και ότι ελπίζω να είναι έστω και λίγο περήφανος...
Μην φοβάσαι θείε μου,θα σε προσέχει αυτός εκεί,είμαι σίγουρη :)
Μια μέρα θα ξαναβρεθούμε και θα ξαναγελάσουμε όλοι μαζί!
Να προσέχεις...
Καλό ταξίδι.
Παρασκευή 23 Απριλίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Σε καταλαβαίνω τόσο πολύ... Προν 2 μήνες περίπου πέρασα το ίδιο σκηνικό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εκ πείρας... Ο Χρονος είναι ο καλυτερος γιατρος. Υπομονη...
να 'σαι καλά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που θέλω είναι
εκεί να είναι καλύτερα από δω...
να πήγε κάπου που να είναι ήρεμος...