Βράδια από βρώμικο σανίδι και φωνές
με τύλιξε άρωμα από οινόπνευμα
Συνηθισμένοι και από άποψη εραστές
όλα τα αλλάζουμε απότομα
Κάνει μια ζέστη που μου καίει το μυαλό
βλέπω τα όνειρα ντυμένα από εφιάλτες
Παραδομένη φαίνεσαι όπως κι εγώ
Στο καλοκαίρι,στην αλήθεια λιποτάκτες...

Κυριακή 9 Μαΐου 2010

Ευχαριστώ...

Δείξε μου τον τρόπο
κι αν θέλει κι άλλο κόπο
εγώ θα προσπαθώ
...

Αυτό μου είπες, αυτό. Αξίζεις τόσα πολλά, όμως σίγουρα δεν αξίζεις εμένα. Μου είπες ότι θα είσαι δίπλα μου, μόνο αυτό θέλεις. Δεν μπορώ να σου προσφέρω τίποτα παραπάνω από κάτι μέτριο και δεν θέλω να συμβιβαστείς, δεν θέλω! Το κατάλαβες, κατάλαβες πως νιώθω, κατάλαβες... Κι εγώ έμεινα τώρα πίσω να αναρωτιέμαι αν έχασα έναν μοναδικό άνθρωπο από δίπλα μου. Δεν σου αξίζω όμως, αλήθεια. Δεν θέλω να είμαι μαζί σου μόνο και μόνο επειδή θέλω να ξεφύγω απ' τις αναμνήσεις, δεν θέλω.
Δεν ξέρω αν θα υπάρξει συνέχεια μεταξύ μας, δεν ξέρω αν θέλω να υπάρξει, αυτό όμως που σου υποσχέθηκα θα το κάνω. Θα προσέχω. Το ίδιο θέλω κι από σένα. Να προσέχεις και ίσως να βρεις κάποια που να τα αξίζει όλα αυτά και να νιώθει τα ίδια. Είσαι φτιαγμένος για μεγάλα πράγματα και όχι για τα χλιαρά δικά μου αισθήματα. Όχι γι' αυτά.
"Μην κλάψεις για κανέναν. Ποτέ! Μ' ακούς; Ποτέ!" έτσι μου είπες.
Σε ευχαριστώ.

3 σχόλια: