Γινόμαστε δυνατοί από αυτά που ξεπερνάμε

Οι εξετάσεις πέρασαν και με άφησαν πίσω ικανοποιημένη, να νιώθω ότι τελικά μπορούσα περισσότερα απ' όσα νόμιζα. Όλα δείχνουν ότι το φυσικό δεν το χάνω, ότι έβγαλα πάνω από 15.000 μόρια. Αναμένουμε τα αποτελέσματα! :/

Ποτέ μην φοβάσαι τις σκιές.
Σημαίνουν απλώς ότι κάποιο φως
λάμπει εκεί κοντά.

Έτσι δεν είναι; Σίγουρα!
Κάθε χτύπημα, κάθε δάκρυ, κάθε πόνος -και ο πιο μικρός ακόμα- σε κάνει σοφότερο. Προσθέτει μια σταγόνα κάθε φορά στον ωκεανό των εμπειριών. Αυτή τη στιγμή που γράφω νιώθω πιο κουρασμένη από ποτέ, πιο διαλυμένη από κάθε άλλη φορά. Όμως η επόμενη μέρα κανείς δεν ξέρει πως θα είναι. Ίσως όλα φύγουν. Ίσως σταθώ ξανά όρθια! :)

Πόσοι άραγε να διαβάζουν αυτό το blog? Πόσοι άραγε με καταλαβαίνουν έστω και λίγο; Πόσοι άραγε με περνάνε για τρελή; Υπάρχει κανείς εκεί έξω που να με νιώθει;
Τέλος πάντων.

Αύριο ξεκινάω απ' την αρχή. Ξεκινάω πάλι περπάτημα πρωί πρωί, όπως τότε, έτσι μπορώ να τα βάζω όλα σε μια σειρά. Αύριο το βράδυ θα βγω έξω με παρέα μετά από ένα χρόνο. Το έχω αποφασίσει, η ζωή μου θα μπει πάλι σε μια σειρά.